Test "współuzależnienia" dla rodziców

Jak sprawdzić, czy jestem osobą współuzależnioną?

Odpowiada Krystyna Karwicka-Rychlewicz, autorka książki "My, rodzice dzieci z Dworca Centralnego", członek kolegium redakcyjnego biuletynu "Problemy narkomanii"; konsultacja - dr Teresa Wereżyńska-Bolińska, lekarz psychiatra, ordynator Oddziału Detoksykacyjnego Szpitala Nowowiejskiego w Warszawie 22-01-2001 19:25
Na to pytanie może pomóc odpowiedzieć poniższa ankieta dla rodziców opracowana przez Monar.
(Proszę odpowiadać tak lub nie, kierując się pierwszą myślą, jaka pojawiła się po przeczytaniu pytania)

1. Czy uważasz, że Twoje dziecko jest uzależnione?
2. Czy koncentrujesz Twoje myśli, uczucia i zachowania wokół uzależnienia dziecka?
3. Często odczuwasz konieczność odciągnięcia dziecka od narkotyków, alkoholu?
4. Uważasz, że musisz poświęcić się pomocy uzależnionemu dziecku?
5. Czujesz się źle, gdy Twoje dziecko odrzuca Twoją pomoc?
6. Masz nadzieję, że uzyskasz kontrolę nad uzależnieniem dziecka?
7. Coraz częściej izolujesz się od bliskich i rezygnujesz z poznawania nowych osób?
8. Uważasz, że dzięki Tobie dziecko może przestać brać?
9. Często rezygnujesz z własnych potrzeb z uwagi na to, że Twoje dziecko jest uzależnione?
10. Łatwo zapominasz o krzywdach wyrządzonych Ci przez dziecko pod wpływem narkotyku?
11. Czy miewasz doświadczenia przykrych stanów emocjonalnych (niepokój, rozdrażnienie itp.), gdy dziecko przestaje brać?
12. Tracisz poczucie własnej wartości, gdy nie udaje Ci się uzyskanie pozytywnych zmian w zachowaniach Twojego dziecka?
13. Przez ponad rok próbujesz samodzielnie rozwiązać problem uzależnienia Twojego dziecka?
14. Łatwo wybaczasz dziecku zaniedbania i nieuczciwości powstałe z powodu brania?
15. Czy uważasz, że musisz naprawić szkody, jakie spowodowało Twoje dziecko z powodu brania?
16. Czy zdarza się, że Twoje dziecko krzyczy na Ciebie?
17. Często myślisz, że Twoje dziecko bez Twojej pomocy umrze?
18. Czasem zdarza się, że zgadzasz się pod naciskiem dziecka - robisz coś dla "świętego spokoju"?
19. Czy uważasz, że Twoje dziecko nadużywa narkotyków?
20. Czy odczuwasz lęk, gdy Twoje dziecko jest zbyt długo poza domem?
21. Czasem pragniesz wyrzucić dziecko z domu, ponieważ bierze?
22. Czy wobec znajomych ukrywasz lub bagatelizujesz problem uzależnienia dziecka?
23. Czy zdarzają Ci się ataki złości i agresji powodowane braniem Twojego dziecka?
24. Żeby nie myśleć o problemach często uciekasz w pracę, telewizję, książki itp.?
25. Twoje przykre emocje (niepokój, rozdrażnienie) maleją, gdy dziecko znowu zaczyna brać?
26. Czy z powodu uzależnienia dziecka bierzesz czasem środki uspokajające?
27. Uważasz, że tylko Ty potrafisz czuwać nad wszystkim i pilnujesz tego?
28. Czy zdarzają Ci się stany: braku chęci dalszej walki, zobojętnienia, apatii, rezygnacji itp.

Jeśli masz więcej niż 6 odpowiedzi tak to:
- Twoje dziecko ma problem z narkotykami i powinno podjąć kontakt ze specjalistą
- Ty również prezentujesz cechy osoby współuzależnionej i wskazany jest kontakt ze specjalistą
- Twój dotychczasowy tryb życia nie prowadzi do samorealizacji i spełnienia marzeń
- Przeszkadzasz Twojemu dziecku w skutecznej zmianie stylu życia i w leczeniu.

WŁAŚCIWOŚCI OSOBY WSPÓŁUZALEŻNIONEJ:
Czy odczuwasz?
Chaos i zamęt uczuciowy.
Huśtawki emocjonalne.
Zagubienie, niepewność i bezradność w pejzażu emocjonalnym.
Zaprzeczanie oczywistym faktom problemu narkotykowego.
Roztaczanie ochronnego parasola nad narkomanem i łagodzenie skutków zażywania narkotyków.
Ukrywanie przed otoczeniem. problemów z narkotykami.
Nadmierna zależność emocjonalna od narkomana.
Koncentrowanie się na narkomanie kosztem siebie i rodziny.
Szukanie "obiektywnych" powodów brania i usprawiedliwianie narkomana.
Unikanie sytuacji konfliktowych.
Niepodejmowanie w rodzinie jawnych rozmów o faktach związanych z braniem, mimo iż wyznaczają one życie rodzinne.
Kłopoty z odpowiedzialnością, nadmierne podejmowanie odpowiedzialności lub całkowite uchylanie się od niej.
Nieumiejętność bronienia swoich praw i zdrowych interesów pozostałych członków rodziny.
Nieświadome wspomaganie narkomana przez odbarczanie go z odpowiedzialności za skutki brania.
Ciągły lęk, poczucie winy i wstydu.

Jeśli tak właśnie jest z Tobą - postaraj się jak najszybciej trafić do specjalisty znającego się na problemach uzależnienia. Dowiedz się, gdzie możesz go znaleźć najbliżej Twojego miejsca zamieszkania. Im szybciej to zrobisz - tym szybciej i lepiej pomożesz bliskiej uzależnionej osobie , a także sobie samej/samemu!

Pomoże Ci w tym telefon Ogólnopolskiego Telefonu Pogotowia Makowego: Narkomania. Pomoc rodzinie: 0-801 10 96 96
Dane tu przedstawione mają jedynie wartość informacyjną i nie mogą zastąpić indywidualnej porady lekarskiej.

Źródło opracowania: Duszpasterstwo Trzeźwości Diecezji Opolskiej, arykuł opracowany przez Katarzynę Kurza